Vrhovi planina u kolašinskom kraju ustremljeni su ka nebu. Sa Jablanovog vrha na Sinjavini, 2.203. metra iznad mora, pogled seže ka Durmitoru, Bjelasici, Komovima... Kučki (2.484) i Vasojevićki kom (2.461) na Komovima još su viši. Ni ’’glave’’ Bjelasice nisu mnogo niži: Crna – 2.139, Zekova – 2.112, Troglava – 2.072, Ogorela glava 1.988 metara iznad morske površine. Kao da se ovdje planine takmiče koja će više otići nebu pod oblake pa se, tako, Kapa moračka uzdiže 2.227, a ne da se ni Maganik čiji je Međeđi vrh visok 2.130 metara.Snjegovima sa svojih padina visoke planine napajaju mnogobrojne rijeke, rječice i potoke koji se poput kristalnih ukrasa probijaju između brda i, hvatajući zrake sunca, planinama i nebu sliže poput ogledala. Kao da su, ljubomorne na ljepotu suparnice, jedna drugoj okrenule leđa, morača teče na jadransku stranu a Tara svoje vodeno bogatstvo usmjerava ka dalekom Crnom moru.U kolašinskoj opštini, Tara je tiha i krotka ali zna da pomahnita u vrijeme obilnih kiša i naglog topljenja snjegova. Nastaje kada se kod Hana Garančića spoje rječice Veruša i Opasanica. Kod Mateševa prihvata Drcku, Skrbušu kod istoimenog mjesta, pa zatim Pješčanicu, Pčinju pre Kolašina, Svinjaču kod ovog grada, pa Plašnicu i Bukovicu. Potom svoj tok nastavlja preko teritorije susjedne mojkovačke opštine da bi u čitavom svijetu čuvenim kanjonom stigle do Šćepan Polja, gdje će se sresti sa Pivom i dalje teći kao Drina.Dugačka nešto manje od sto kilometara, Morača je najveća pritoka Skadarskog jezera. Izvori na nadmorskoj visini od 975 metara. U kolašinskom kraju njene su pritoke Koštanica, Sjevernica, Trnovička rijeka, Javorski potok i Slatina, s lijeve, a Mrtvica, Ibrištica, Ratnja i Požanjski potok, s desne strane. Pored Moračinog u liticama usječenog kanjona Platije, i njena desna pritoka Mrtvica najvećom svojom dužinom teče manje poznatim visokim kanjonom izuzetne ljepote.’’Gorske oči’’ – jezera na Bjelasici i Trebješu upotpunjuju sliku o vodenom bogatstvu ovog kraja. Najpoznatije među njima je Biogradsko jezero, ledničkog porijekla, koje se nalazi na nadmorskoj visini od 1.094 metara. Sa obalom dugom preko tri kilometra, pri visokom vodostaju prostire se na 25 hektara a duboko je preko 12 metara. U jezero utiče Biogradska rijeka, a iz njega ističe Jezerštica koja se ulijeva u Taru.Na Bjelasici su i Veliko i Malo ursulovačko, Šiško i Malo šiško, te Pešića jezero koja, administrativno-teritorijalno, ne pripadaju kolašinskoj opštini. Pri vrhu planine Trebiješa, na nadmorskoj visini od 1.678 metara, leži Kapetanovo jezero duboko preko 35 metara. Obala mu je, zavisno od vodostaja , duga i do 1.800 metara. Nedaleko a na još većoj nadmorskoj visini (1.773) prostire se i teško pristupačno Brnjičko ili Manito jezero dugačko oko 22 a široko oko 14 metara. Uz rijeke i jezera, pažnju zaslužuju i snažna vrela, izvori i kratki, teško pristupačni pa otuda i malo poznati vodotoci što se niz strme litice kanjona, manjim ili većim vodopadoma, obrušavaju u potoke i rijeke. Vrelo Bijeli Nerini nalazi se u kanjonu Moračine desne pritoke Mrtvice, a Bogutovski otok takođe se usječenim kamenim žljebom u kanjonu Platije spušta u Moraču. Muminova voda jak je izvor na Ključu, a po legendama je poznato i vrlo na desnoj obali Tarine pritoke Svinjače.Područje kolašinske opštine krase i druge prirodne ljepote, mnoge još malo poznate i nedovoljno ispitane. Kod rovačkog sela Mrtvo Duboko nalazi se pećina Vranštica, a u okolini sela Velje – pećina Leura. Vječiti led može se naći u pećini u Umovima na nadmorskoj visini od 1.945 metara. Tajanstvenost ove pećine čine još većom mnoge legende koje se za nju vezuju.U ovim kraju voda i vjetar su, poput nenadmašnih skulptora, u kamenu izvajali čudesne oblike pa je tako nastala jedinstvena prirodna galerija.